Klassiek rondje GB met de VLIETER (27).

Vrijdag 23 augustus zijn we om 10.00 uit Dover vertrokken met bestemming Duinkerken of misschien nog wel verder. De stroom was nog tegen en de wind de lang voorspelde NE 4/5 dus we kwamen geen meter vooruit. Heel lang voor de haven van Dover gezeten en de veerboten vlogen ons om de oren. Ten zuiden van de Goodwin Sands zijn we aan de oversteek begonnen, zoals het hoort, haaks op de grote scheepvaart route en de stroom niet doodvaren. Die stroom was inmiddels de goeie kant op dus de koers was zo’n 20 graden noordelijker en daar hebben we nog zo’n 10 graden bij gesmokkeld. De NE wind was voor deze koers prima en we vlogen. Het zicht was slecht, niet meer dan 2 mijl, in de west gaande route zagen we op de AIS geen enkel schip dicht in de buurt, in de oost gaande route heel veel schepen maar de meeste waren al voorbij toen we daar aankwamen. Er zat nog één schip op een mijl of acht, geen last van! In de verte hoorden we een scheepshoorn, ik zei tegen Jan,” er hebben er ook een paar ruzie verderop.” Toen zag ik op de AIS dat schip toch wel erg dichtbij komen dus motor bij en plankgas. En daar was ‘t ie, doemde op uit de nevels, wat zijn ze groot en wat gaan ze snel, we gingen er wel een mijl voorlangs, maar voortaan toch maar achterlangs varen, voelt beter. Toen we sneller gingen varen en van zijn koerslijn afwaren hield het toeteren ook op; dus toch voor ons. De scheepvaartroute is hier bijna tien mijl breed en we waren er snel overheen. Door onze 30 graden afwijking van haaks dreigden we de aanloop naar Duinkerken voorbij te varen en daar liggen ondieptes dus meer zuidelijk gaan sturen. Als je onze oversteekkoers op de plotter bekijkt konden we wel dronken geweest zijn. In het Duinkerken kanaal stond een rare zee, door wind en tegen stroom, maar de voortgang was nog steeds goed, totdat een mijl of 10 voor Duinkerken de stroom tegen werd en toen was Duinkerken plotseling nog heel ver. Gravelines was geen optie, te weinig water. Voor donker, om een uur of acht meerden we aan in de YCMN oftewel Noordzee Jachtclub.
De volgende dag zijn we in Duinkerken gebleven, maar het regende de hele dag en Duinkerken valt tegen. Zondag 25/08 zijn we verder gegaan, bestemming Oostende of Blankenberge, we kwamen niet verder dan Nieuwpoort, de NE wind begon ons toch wel dwars te zitten. Dan de dag erop maar door naar Vlissingen. Maar net voorbij Oostende waren we de tegenwind zo zat dat we Oostende binnengelopen zijn. Om het tijmee te hebben moesten we nu of heel vroeg of ’s middags laat vertrekken, besloten heel vroeg in de morgen, vroeg gaan eten. Op de terugweg naar het schip namen we nog één afzakkertje in een Ierse pub. Tja; die pub ging gelukkig ’s nachts om 2 uur dicht anders hadden we er nu nog gezeten. Dus vertrek laat in de middag. Gelukkig was de wind nu NNE, het was bezeild! Een slag moeten maken om de havenhoofden van Zeebrugge voorbij te varen en daarna was het ruim wind en we vlogen op de Oosterschelde aan. Helaas haalden we Vlissingen niet voor donker en het oversteken van de Oosterschelde was lastig, druk met grote schepen. Om half elf ’s avonds waren we geschut en aangemeerd in een kleine jachthaven tegenover Amels.
Woensdag 28/08 om acht uur weer vertrokken, met de “groene golf” mee naar Middelburg. De voorspellingen waren windkracht nul en op zee zouden we tegen stroom hebben. In Middelburg de tijd genomen boodschappen te doen en wat door de stad te wandelen, mooie stad en nog volop in de vakantiesfeer. Door richting Veere en het Veerse meer afgevaren. Zandkreek sluis door en richting Zeelandbrug. De nacht doorgebracht in Zierikzee, hier woont mijn broer Hans maar die nam de telefoon niet op, is vast aan het dorsen. Broer van? Vroeg de havenmeester, ja! Doe hem de groeten! Vanaf Zierikzee hebben we Alblasserdam gehaald, we hadden eigenlijk nog verder gekund; om op de brug van Alblasserdam te wachten was ik het haventje van H/I Ambacht ingevaren, hier 10 jaar geleden de nacht een keer doorgebracht, gezellig haventje. Baf! Vast, ik dacht een drempeltje, gas, ja hoor, zo vast als een huis, geen water meer in die haven, baggeren is te duur volgens de havenmeester. Pas uren later toen het water opkwam weer los. Twee brugopeningen voorbij zien gaan. Toen we los waren konden we nog net met de laatste van 21.15 mee. Aangemeerd voor de brug naar de jachthaven van Alblasserdam. Wilco en Pauline die in Rotterdam waren kwamen aan boord, gezellig gezeten.
We hadden nu nog één kans terug naar zee te gaan via Rotterdam en de Nieuwe Waterweg maar ik had er geen zin in: Zeemoe? Zeezat? Hoe noem je dat. De Noord af, de Lek en de Hollandse IJssel op, alles voor stroom. We waren net te laat voor de 10.30 opening van de spoorbrug bij Gouda dus pas om 13.30 door. De Gouwe op. In Waddinxveen hadden we nog een aardig avontuur, de Gouwe is daar vrij smal tussen bebouwing door en precies daar kwamen we één van die gigantische binnenvaart containerschepen tegen. Buurman voor ons stopte, niet zo fijn voor ons; voor stroom en wind, achteruit draaiend ligt Vlieter onmiddellijk dwars in het kanaal. Jan de wal op met een achtertouw om het schip op koers te houden, geen aanmeermogelijkheden. Op 2 meter passeerde dat enorme gevaarte ons, de stootwillen vlogen er van tussen en we schuurden akelig langs de kade. Misdadig zulke enorme schepen door bebouwd gebied te laten varen, gaat een keer mis. Door naar Alphen a/d Rijn, Wetering, Brasemermeer en ringvaart. Heel veel bruggen en wachttijden verder meerden we om acht uur aan voor de brug in de rondweg en Nieuwemeersluis Amsterdam.
De doorvaart door Amsterdam begon ’s nachts om 1 uur, we waren met 7 schepen, prima aantal en allemaal gedisciplineerde bootjes mensen, keurig in een rij passeerden we de bruggen door Amsterdam. Na de Houthaven zijn we doorgevaren naar Aeolus, daar ’s nachts om 3 uur aangemeerd in een box.
Aeolus; Dirk van der Broek op de hoek, Jan doet boodschappen, ik zou de havenmeester betalen, maar er was geen havenmeester. Gewacht tot 9 uur, we gaan, de eerste haven die we in deze 5 maanden zonder te betalen verlaten. Trouwens, ik heb in al deze vijf maanden niet zo’n waardeloze douche meegemaakt als hier, net goed dus. Oranjesluizen en Schellingwouderbrug, IJmeer, Markermeer en IJsselmeer op. De wind was weer eens NO maar ook vanaf het Paard van Marken was Enkhuizen prima bezeild, we ruiken stal! Halen we Makkum vandaag? Nee dus, ter hoogte van Wijdenes kregen we een enorme bui over ons heen en draaide de wind noord. Rif erin, fok en bezaan naar beneden en motorsail naar Enkhuizen. Half vier lagen we in Enkhuizen drie dik, de wind was nog steeds hard NNO. Dan de volgende dag maar, mooi weer, wind west! Rif eruit en gaan, grootzeil, bezaan en high aspect fok. Deze euforie duurde een uur, gelukkig bleef de wind west maar het rif moest er weer in en de bezaan gestreken. De kleine fok moest er op maar die lag voorin onder een heleboel andere troep, we kregen bakken water over en konden het voorluik niet open laten staan. Wat hebben we dan nog? De stormfok, altijd onder hand bereik maar nog nooit gebruikt. Geen gezicht zo’n klein fokje! Maar de wind nam nog wat toe en we liepen weer 6 mijl. We kwamen een ploeg Lemsteraken tegen, vol tuig! Pracht gezicht. Daartussen zat ook een Bavaria 36 met veel te veel zeil op dus niet te sturen, gaat hij nou BB of SB langs ons heen. Wij hebben maar koers gehouden en op het laatste moment gierde hij rakelings voor ons langs en passeerde aan SB kant. Ik heb maar vriendelijk gezwaaid.
Zondagmiddag 01/09 om drie uur in de middag meerden we aan in Makkum in eigen box.
We hebben sinds vertrek op 20 april 2659 mijl afgelegd, er staan 490 waypoints in de plotter. We hebben een verstopt brandstoffilter gehad na het opvoerpompje naar de hoge tank, we zijn een puts kwijtgeraakt (Pauline!), we varen de laatste weken met een geknapte lijmnaad in de mast en ons (elektrisch) toilet hapert. We hebben 372 motor uren gemaakt (veel hoor!) en 616 liter diesel getankt. Geen ongelukken gehad, nou ja, Jan heeft zijn zaklantaarn op z’n neus laten vallen, beschadigde neus, en heeft een paar keer pleisters op wondjes aan zijn vingers moeten plakken. Geweldige reis geweest, maar ook blij weer thuis te zijn!
Kees