Klassiek rondje GB met de VLIETER (13).

Donderdag 16/05 stonden we s’ochtends om 7 uur alweer naast onze kooi, het weerbericht voor de kustwateren tussen Falmouth, Landsend en Milfordhaven leek goed, wind ZZW 3-4 later NO 4, kans op 5. Het enigste verontrustende waren stormwaarschuwingen in Fitsroy en Sole wat eigenlijk helemaal niet zover weg is. Besloten onmiddellijk te vertrekken. De laatste uitwijk mogelijkheid was Penzance of daar vlakbij Newlyn, daarna heb je Landsend en Bristol Channel, of zoals de Kelten zeggen de Celtic Sea. In de Celtic Sea is er geen enkele uitwijk. Ten Noorden van Cornwall zijn een paar haventjes maar die zijn moeilijk aan te lopen en droogvallend met laagwater. Van Falmouth naar Lansend was nog uren varen dus tijd genoeg om weerberichten te nemen en te beslissen. Totale tocht van Falmouth naar Milford Haven is 144 mijl. We waren nu met zijn vieren en konden een 4uur op 4uur af wacht instellen; 2 man in de kuip en twee benedendeks. Tegen de avond passeerden we Landsend en het weerbericht was onveranderd, we gaan door. Wel afgesproken op minimaal 5 mijl per uur te blijven, anders missen Henk en ik onze geboekte vlucht vanaf Bristol. Dat betekend motor aan zodra we onder de 5 mijl komen. Conclusie de motor heeft 28 uur bijgestaan. Het was heel licht weer, grootzeil bij en fok dan weer wel op dan weer niet, misschien hadden we beter alles kunnen strijken, we maakten onze eigen wind. Landsend ronden is opwindend. De koerslijn stond vlak langs de vuurtoren, in werkelijkheid zijn we op meer dan een halve mijl langs gevaren, enge branding vlak voor die toren, jammer voor de foto’s. Vanaf Landsend naar Milford Haven is zo’n 80 mijl, ik had verwacht dat we daar veel schepen moesten kruisen, in werkelijkheid op grote afstand 2 vissersschepen gezien en vlak voor Milford Haven een grote gastanker die met ons opliep ook richting Milford Haven. Onderweg wel veel dolfijnen gezien, eigenlijk de hele trip door, af en toe waren ze even weg en hup daar waren ze er weer, grote groepen, ik schat soms wel 30. Er moeten enorm veel van deze beesten zijn hier want iedereen sprak er over toen we in Milford Haven waren. Ik dacht eerst dat het bruinvissen waren of zoals wij vroeger zeiden Boertjes, maar kenners zeiden nee, dit zijn echt dolfijnen. Het weer en weerbericht bleef hetzelfde, de stormwaarschuwing voor Fitsroy en Sole werd op een gegeven moment ingetrokken, de storm is nooit geweest.
Vrijdag 17/05 om 11 uur waren we bij de aanloop van Milford Haven, we hebben hier ook een bijeenkomst en gratis ligplaats bij Dale, daar even geweest en lanszij gelegen aan de Windbreker. Toch besloten door te varen naar het centrum van Milford Haven omdat daar een trein vandaan gaat. Rond Milford Haven zit veel olie industrie maar het plaatsje zelf is leuk, de jachthaven ligt achter een sluis. De havenmeester sprak zijn hoop uit dat alle deelnemers naar Milford Haven zouden komen, we kregen een plaatsje naast Bonify. Ik heb maar niet gezegd dat ons gratis ligplaats in Dale aangeboden is. Toen we net binnen waren werden we verrast door een enorme onweersbui met hagelstenen als knikkers.

Aankomstborrel gedronken onder de kuiptent.
En dat was het, spullen bij elkaar gezocht, commando overgedragen aan Jaap van der Most en naar de trein. Deze zou om tien over vijf vertrekken maar door bliksem inslag ging dat niet door. Uiteindelijk vertrokken met iemand aan boord die handmatig de spoorbomen dicht deed. Gevolg dat we s’nachts om 12 uur in ons hotel bij het vliegveld van Bristol waren waar s’ochtends om 4 uur de wekker weer afliep voor onze vlucht naar Amsterdam. 10 uur haalde Hammy ons van het station in Hoorn en zaterdagmorgen om elf uur zaten we aan de koffie in Cornwerd.
Wordt vervolgd!