Van Delfzijl naar Borkum

We zaten aan het eind van het afgaand tij, dus met stroom mee richting Borkum. De wind was Zuidwest maar niet meer dan 3-4, wel zeil op maar af en toe moest de motor erbij. Een uur na laag water arriveerden we bij de uiterton van Borkum en hadden het laatste stukje weer stroom mee. Om 13.45 aangemeerd in de Schutzhaven, de laatste keer dat we hier waren liepen we vast in de ingang van de haven maar nu liepen we pas vast toen we een box indraaiden en hebben daar zo een uur gelegen voordat we aan konden meren. Volgens de havenmeester was ons laatste bezoek hier in 1999 maar volgens ons zijn we in 2003 ook nog geweest maar toen waarschijnlijk in de Burkahaven gelegen. De Schutzhaven heeft wel wat; vroeger noemden we dit de kling klong haven omdat de steigers op stalen vaten lagen die constant tegen elkaar aanbotsten. Nu liggen de steigers op plastic vaten; maar het is een zootje en je moet oppassen dat je je benen niet breekt over losliggende planken, sommige vaten zijn lek zodat de stijger slagzij maakt. De vinger pier naast ons was gezonken, wel goed, krijg je in ieder geval geen buren, bovendien is er één steiger half weggeslagen en kun je niet meer op de restanten er van komen. Je snapt dit niet helemaal, de eigenaar herr Baalmann heeft een heel goed lopend restaurant en de haven is altijd behoorlijk vol. Ondanks de gebreken is en blijft het een knusse haven, zeg maar een haven voor de gewone mens, er liggen hier boten in allerlei kleuren en maten en er huizen soms hele families op. De naastgelegen Burkahaven is een ex marine basis, op de kant staan nog de kazernes en enkele daarvan zijn in gebruik als appartementen en een paar bedrijfjes, de rest staat leeg. Ongezellige bende, de haven is groot en onrustig door golfslag. Er heeft hier een paar jaar een Belg gezeten die heeft geprobeerd iets van een jachthaven/winkel/fietsverhuur op te zetten, maar de Belg is weg. Borkum zelf is net als alle Waddeneilanden; mooi, tenminste de natuur. Het dorp is te nieuw en te veel hoogbouw, Duitsers ruimen het oude graag op en er is hier waarschijnlijk ook veel kapot gemaakt in de oorlog. We zijn twee nachten op Borkum gebleven. Heel storend op Borkum is het uitzicht richting Nederland, in de Eemshaven bouwen ze enorme complexen en in die hoek van Groningen staan heel veel windmolens. Je heb uitzicht op die bende in het hele Eems gebied en zelfs vanaf de Noordzee kijkend tussen Borkum en Juist door zie je die enorme gebouwen en molens. Wel leuk zijn de strandstoelen. Er komen trouwens drommen toeristen naar Borkum, vanuit Emden, maar ook vanuit Groningen. Ze maken hier reclame met dagtochten naar Groningen stad en je hoort veel Gronings. Vanaf de veerhaven rijdt een trein tot in het dorp(4 km) en die zit iedere keer stampvol toeristen. Je ziet op Borkum ook wel Friese en Nederlandse namen kennelijk heeft er vroeger al een aardige kruisbestuiving plaatsgevonden.