DRIELUIK
Door: Tom
Blijf op de hoogte en volg kees en hammy
12 November 2007 | Frankrijk, Lasseube
TARON
- We beginnen met de vloer, zegt Kees, die gaat er dus helemaal uit.
Ik knik en hoop dat het een deskundige indruk maakt. Jaja, je moet dus eerst alles gewoon wegdenken. En dan, in je verbeelding, bouw je simpelweg een nieuw huis. Je verhoogt de muren, je verschuift een raam, je verplaatst hier en daar een boom, en voilà …
- Hier komt de veranda, zegt Hammie. Aan haar stem hoor ik dat die er eigenlijk al is. En waarachtig, als ik goed mijn best doe zie ik hem ook. Even.
Dan ruik ik koffie, echte koffie. Met iets er bij, zie ik. Boven ons ruisen de eiken.
DE EIKEN
Wat hetzelfde blijft dat zijn de eiken die tien meter boven het huis tegen de berg staan. Het zijn de wachters die het dal bewaken. Ze leven anders in de tijd. Ooit hebben ze zich moeizaam uit de berg gewrongen. Hebben ze ruisend de ruisende beek begroet, die als een slang het dal kwam binnenkronkelen.
Een jaar is een dag: het ontwaken, het verzamelen van zonlicht, het huiveren en het slapen gaan. Het gedoe van de mensen merken ze nauwelijks. Ze zien toe hoe hun droomhuizen vorm krijgen en verbrokkelen in de loop van de tijd.
Nee, ze hebben slechts oog voor het onbeweeglijke en ontzagwekkende silhouet van de bergen aan de horizon.
DE BERGEN
Wat je dacht dat wolken waren blijkt van graniet wanneer je nader komt.
Je kunt er op wandelen.
Hoger dan de zwevende gieren.
Ze dwingen je tot concentratie.
Ze maken je moe.
Ze tonen je vergezichten waar je nooit van droomde.
TOM
- We beginnen met de vloer, zegt Kees, die gaat er dus helemaal uit.
Ik knik en hoop dat het een deskundige indruk maakt. Jaja, je moet dus eerst alles gewoon wegdenken. En dan, in je verbeelding, bouw je simpelweg een nieuw huis. Je verhoogt de muren, je verschuift een raam, je verplaatst hier en daar een boom, en voilà …
- Hier komt de veranda, zegt Hammie. Aan haar stem hoor ik dat die er eigenlijk al is. En waarachtig, als ik goed mijn best doe zie ik hem ook. Even.
Dan ruik ik koffie, echte koffie. Met iets er bij, zie ik. Boven ons ruisen de eiken.
DE EIKEN
Wat hetzelfde blijft dat zijn de eiken die tien meter boven het huis tegen de berg staan. Het zijn de wachters die het dal bewaken. Ze leven anders in de tijd. Ooit hebben ze zich moeizaam uit de berg gewrongen. Hebben ze ruisend de ruisende beek begroet, die als een slang het dal kwam binnenkronkelen.
Een jaar is een dag: het ontwaken, het verzamelen van zonlicht, het huiveren en het slapen gaan. Het gedoe van de mensen merken ze nauwelijks. Ze zien toe hoe hun droomhuizen vorm krijgen en verbrokkelen in de loop van de tijd.
Nee, ze hebben slechts oog voor het onbeweeglijke en ontzagwekkende silhouet van de bergen aan de horizon.
DE BERGEN
Wat je dacht dat wolken waren blijkt van graniet wanneer je nader komt.
Je kunt er op wandelen.
Hoger dan de zwevende gieren.
Ze dwingen je tot concentratie.
Ze maken je moe.
Ze tonen je vergezichten waar je nooit van droomde.
TOM
-
12 November 2007 - 18:18
Yvonne:
Hoi Luitjes,
Hier regent het en waait het hard.Ik worstel er op mijn fietsje doorheen van en naar mijn werk.
Prachtige foto's en mooie poezie en proza van Tom (familie?) Nou veel klus- en koffieplezier.
Is de eenzame hond nog goed terechtgekomen? Ik hoop het.
Kiefs Yvonne -
12 November 2007 - 18:21
Rixt En Oane:
ja ja it is bjusterbaarlijk der bei kees en mem!!!!wot een moai skriuwen fan oom Tom... -
13 November 2007 - 17:34
Paul Hohner:
wiljoor.benjedaar.nu -
13 November 2007 - 20:09
Wil:
oui.lasseube.fr
t'embrasse
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
