Abu dhabi 2

Shoppen dus, voor de soepjurk. Enorme shopping-mals heb je hier, wel een stuk of 6 in de stad. Geen jurk, wel een rok en schoenen, sjaal om de schouders en klaar! Thuisgekomen bleken de schoenen 2 maten te verschillen. Ze zaten aan elkaar vast, helemaal niet op gelet. De ene zat wel lekker, maar de andere floepte steeds uit. Later op de avond toch nog gedanst, ging prima met een paar glaasje op!
De volgende dag, vrijdag, is hier net als bij ons zaterdag, maar Kees moest toch aan het werk. Ik heb de kust hier maar wat verkend, maar echt openbaar strand is hier niet, een hele lange boulevard met bankjes, maar niemand zit hier in z’n blootje op het strand, dat is weggelegd voor de hotels, die vaak een stuk privé-strand hebben voor hun gasten. Schouders en knieën dienen bedekt te zijn, anders verstoor de je openbare orde.
Op zaterdag hebben we een excursie gemaakt naar Al Ain, waar de sheiks van oudsher zetelen. Het oude paleis van Zayed is nu een museum waar je kunt zien hoe ze vroeger (amper 50 jaar geleden) leefden. Het verschil kun de op de foto zien. Abu-dhabi in 1962, 45 jaar geleden, toen stonden er alleen nog maar hutjes en tenten, ongelofelijk!
We zijn naar de kamelen-renbaan geweest. Snapte ik niks van, zo nu en dan kwam er een kameel voorbij rennen, naast de baan reden auto’s, luid toeterend, alsof de kamelen bestuurd werden met afstandbediening of zo. Toen naar de kamelenmarkt. Heel groot kaal terrein met kamelen. (Kamelen hebben toch 2 bulten? Hier stonden alleen maar eenbultigen). De Pakistani reden we voorbij, want volgens de chauffeur waren dat louche types die overal geld voor vroegen, ook als je ze op de foto wilde zetten.
De geitenmarkt, overal staan bestelauto’s, volgeladen met geiten en schapen, allemaal verschillende soorten. Daarna naar een dadel-oase. Een enorme oppervlakte aan dadelpalmen, ommuurde percelen, die ze 2x per maand via een heel oud irrigatiesysteem “falaj” onder water zetten.
Na de lunch de bergen in. De “Jebel Hafeet” op. Een brede weg van ongeveer 10 km. lang slingert omhoog de berg op. Toen we vroegen waar de weg naar toe ging bleek dat hij alleen maar omhoog ging. Je moest dezelfde weg weer terug. Speciaal aangelegd voor het toerisme. Wat een verschil met de Pyreneeën! Hier is het alleen maar kale rots, totaal geen begroeiing, alles wat groen is, is aangeplant.
Er is hier allemaal woestijn, maar als je de ongerepte woestijn in wilt, moet je 250 km verderop. Het is net één groot bouwterrein. Overal zijn ze bezig. De gebouwen schieten als paddestoelen uit de grond. En waar halen ze dat marmer allemaal vandaan?
Wat opvalt is dat je amper fietsen, brommers of scooters ziet. Ook geen stadsbussen of tram. Alleen maar auto’s. Ik las net in de krant dat ze het agressieve rijgedrag willen aanpakken hier in Abu-dhabi. Een goede zaak want bij het minste of geringste wordt er al getoeterd. Te veel toeteren en rijden in oude auto’s kost je werkstraf in openbare gebouwen en voor rijden met drank op wordt je onmiddellijk voor een jaar opgesloten. Maar gisteren scheurde onze gids met een gangetje van 160 een politie-auto voorbij. Geen vuiltje aan de lucht!
Zondag is hier gewoon maandag. Kees weer naar kantoor en ik de mals maar wat afgestroopt. ’s-Avonds gegeten bij Christian en Brigitte, collega van Kees, wonen in een enorme flat aan de kustweg, ze kijken zo over zee uit. Mooi hoor. De volgende dag had Kees zijn grote dag, de presentatie! Voor die gelegenheid hadden we ook even geshopt en Kees helemaal strak in ’t nieuwe pak naar kantoor. Liep gesmeerd dus ’s-avonds was er een etentje op de goede afloop in ons hotel. En toen was de week al weer voorbij!
De boel ingepakt en om kwart over 11 werden we afgehaald. ’s-Avonds om half 12 waren we weer thuis in Lasseube. Macho blij!! Weer even wennen aan de temperatuur, het vriest hier dat het kraakt!