Onverwacht bezoek

Vorige week belde Jaap van der Most dat ze met vier man sterk; Jaap, Marja, Hildebrand Dijkstra en Eelkje op een camping in de Dordogne stonden en dat ze afhankelijk van het weer later in de week richting Lasseube zouden komen.
Eigenlijk zouden Jaap en Hildebrand al in het voorjaar op de motor gekomen zijn maar daar kwam niets van, die jongens hebben het ook zo druk!
Dat later in de week werd vorige week woensdag en ze zijn tot afgelopen zondag op de camping in Lasseube blijven staan. Dichtbij, want de camping van Lasseube grenst bij onze buren aan de achtertuin. Donderdag zijn ze naar Lac de Bious Artigues geweest en Hammy heeft s’avonds voor de hele club eten klaargemaakt.
Vrijdag heb ik vrijgenomen, wij moesten wat dingen tekenen in Pau voor het huis en hadden daarna op de boulevard in Pau afgesproken, zoals gewoonlijk zo zachtjesaan, op het terras voor de Ierse pup. Daarna door naar Taron om het huis te bezichtigen. Dat was dus het eerste bezoek dat we kregen op onze nieuwe stek. Na de bezichtiging als bestemming het vestingstadje Navarenx uitgekozen. Wij onderweg, maar Hammy had inmiddels kennis gemaakt met de hond van de buren en Hammy doet dat altijd vrij grondig dus die hond liep na een kilometer nog steeds achter de bus aan. Hond in de bus en teruggebracht, waarna hij weer achter ons aankwam, toen maar plankgas tot hij uit het zicht was.
In Navarenx een wandeling gemaakt over de wallen en wat gedronken in de refugé van de route de Saint Jacques. Hier zaten ook twee sterk vermagerde Hollanders te eten (uit Zierikzee) die al vier jaar bezig waren de route in etappes te lopen, voor dit jaar stond het bereiken van de Spaanse grens op het programma. Vanuit Navarenx via Oloron terug en in Oloron gegeten. De dag erop zijn we naar Lac de Fabreges gereden en na een Picknick tussen de koeien aan de Gave de Brousset met de kabelbaan naar boven waar het treintje van Lac d’ Artouste rijdt. Dit was voor ons ook nieuw en heel leuk. Dit smalspoor is al in 1927 aangelegd voor de bouw van de stuwdam die Lac d’Artouste geschikt moest maken als stuwmeer voor het opwekken van elektriciteit. Het spoor is nu een belangrijke toeristische trekpleister en is ook werkelijk heel mooi. De heenweg duurt een uur en je rijdt langs prachtige berghellingen. Lac d’Artouste is ook de moeite waard. Eigenlijk wilden we het omlopen maar de tijd die we boven konden blijven was te kort om dat te doen. Dus de mannen een stukje langs het meer terwijl de vrouwen aan de koffie zaten op een terras aan het meer. Lac d’Artouste ligt op 2000 meter en het water in het meer is heel helder. De terugweg duurde minder lang omdat er minder treintjes reden en we daarom minder vaak moesten wachten op passeerplaatsen. Mooi weer dat heb je hier wel nodig en dat hadden we ook. Alleen op de terugweg kwamen er wolken opzetten, wat op zich ook weer heel mooi was, omdat we er vanuit het treintje bovenop keken en later in de kabelbaan doorheen gingen. Onderweg veel roofvogels gezien; vale gieren en ook wilde marmotten, joekels van beesten.
Terug in Lasseube op de camping gegeten met als chefkok Jaap, smaakte geweldig. De dag erop, zondag zijn ze weer vertrokken met als bestemming La Rochelle. Ik was toch even jaloers op deze pensioenado’s. Maar het waren een paar leuke dagen waarin we het hele Petroland-Elf-Total gebeuren weer eens even goed besproken hebben.

Kees