“it giet oan”
Door: Paulina/Ineke
Blijf op de hoogte en volg kees en hammy
09 Oktober 2007 | Frankrijk, Lasseube
Donderdag 4 oktober 2007
Om half tien staan we ( René en Ineke) bij Bas en Paulina vóór om te vertrekken naar Schiphol. De reis hiernaartoe ging voorspoedig, maar dan…..Het inchecken gaat goed, dan de beveiliging. En ja hoor Bas gaat piepen en moet zijn schoenen uit. Waar dat goed voor was, snappen we nog steeds niet, maar het gevolg was wel dat Bas ietsje van slag was, want na een kwartier komt hij erachter dat zijn zonnebril met doosje nog in het bakje ligt bij de beveiliging. Bij de gate C13 aangekomen, blijkt er geen vliegtuig naar Pau te vertrekken. Wij vragen…blijkt er een wijziging te zijn opgetreden en moeten we naar D84. Dat is een flink eind lopen, maar Bas en Paulina zijn dit gewend. (is hun de laatste keer met 3 kinderen ook overkomen) Halverwege kijken wij eens op het vertrekbord, blijkt dat we anderhalf uur vertraging hebben. Tsja……..dan eerst maar 1tje of twee kopen in een grand café. Intussen gebeld naar Hammie haar mobiel. De voice mail ingesproken en maar hopen dat zij dit afluistert, zodat ze wat later naar de luchthaven kan vertrekken. Dat heeft ze dus niet gedaan en dus hebben ze wel meer dan een uur op ons moeten wachten. Maar ja, wij konden toch echt niet weten dat ze een Franse mobiele telefoon heeft. Uiteindelijk zijn we rond een uur of zeven in Lasseube aangekomen. Hier eerst de woning bekeken en onze slaapkamers toegewezen gekregen van onze gastvrouw. Door de rugpatiënten (Bas en Ineke) hebben ze ook nog een nieuw bed moeten aanschaffen. Veel te gek.
Toen lekker buiten gezeten met een drankje en een hapje. Rond een uur of negen lekker kip gegeten met alles erop en aan.
Vrijdag 5 oktober 2007
Arme Kees moest gewoon werken en dus vroeg op. Wij hebben met zijn allen lekker uitgeslapen, uitgebreid buiten koffie gedronken en genoten van de rust.
Bas was niet al te fit en adviseerde ons maar weg te gaan zodat hij thuis zou blijven. Dit vond Paulina geen goed idee en dus na een douche Bas toch in de auto getogen om naar Lourdes te gaan. Hammie bleef thuis, zij had al genoeg heilig water binnengekregen. In Lourdes aangekomen hebben wij met verbazing gekeken naar de vele mensen die al rollend door de witte vrouwen en mannen naar de heilige grot gereden werden. We werden er met zijn allen toch wel een beetje stil van.
Rond een uur of vijf hebben we Hammie opgepikt en zijn we naar Pau gereden waar Kees met zijn collega Abel bij de Irish pub op ons zat te wachten. Vanaf dit terras aan de boulevard kan je de Pyreneeën meestal heel goed zien, zeggen ze. (hmmm. Nu dus even niet, het was te mistig) Intussen was ook collega Hans aangeschoven en hebben we tot een uur of acht op het terras gebivakkeerd. Daarna naar het favoriete restaurant van Kees en Hammie. Hier heerlijk gegeten. Een echte aanrader. De avond hebben we afgesloten in het locale kroegje annex slagerij en bakkerij in Lasseube. Toen we thuiskwamen hadden we zowaar “geluidsoverlast”. René, Ineke en Paulina erop uit om te zien waar dit vandaan kwam. Bleek dat er een studentenfeest was, wat georganiseerd was door de oudjes voor de jonkies. René probeerde een biertje te bestellen. Maar Engels is moeilijk voor de studenten en dus moest Paulina er aan te pas komen om het in het Frans uit te leggen. (René en Ineke spreken echt geen Frans) Het kwam erop neer dat het een besloten feest was en dat we niet echt welkom waren. Dus maar weer op huis aan en hier nog maar 1tje gedronken.
Zaterdag 6 oktober 2007
Opnieuw lekker uitgeslapen en daarna ontbeten. Wat hebben ze toch lekkere stokbroden en croissants in Frankrijk. Kees en Hammie hadden voor deze dag het volgende plan. Eerst naar Oloron om naar de grote winkel Leclerc te gaan. Hier hebben we wat rondgekeken en wat eten e.d. ingeslagen. René kon eindelijk zijn oesters kopen en Bas zijn chocola. De laatste keer dat hij dit ingekocht had (in België) heeft ‘ie het tasje laten staan en dus was dit een nieuwe poging. Daarna zijn we ergens midden in de Pyreneeën naar een klein dorpje, Lescun, gereden waar we in colonne achter onze ervaren gids Kees Von Trapp een berg bedwongen hebben. Jammer genoeg was het erg mistig en was er geen uitzicht. Halverwege zijn Hammie en Paulina terug gegaan en de anderen gingen richting Belvedère op zo’n 1200 meter. Het was een stevige klim over glibberige paadjes. We hadden van Kees wandelstokken gekregen, wat erg handig was. Onze gids had voor de inwendige mens gezorgd. Dus als we weer even op adem moesten komen kregen we een appeltje of wat te drinken. Bas had inmiddels zijn bril al af. Deze besloeg steeds van het zweet of de mist. Kees vroeg aan Bas of hij zo wel wat kon zien, waarop Bas zei dat de bril alleen voor het lezen was en het geen probleem was zonder bril. Er valt inderdaad op zo’n berg niet veel te lezen. Toen begon de afdaling. Ineke was er erg goed op gekleed. Niet dus! Hartstikke gladde knal oranje gymschoenen. En ja hoor, ze ging maar liefst 3x onderuit en zat onder de modder. De heren konden het gelukkig staande houden. Teruggekomen in het dorpje zaten Hammie en Paulina op ons te wachten in het dorpscafé. We hebben erg genoten van die mooie wandeltocht. En de volgende keer neemt Ineke schoenen met wat meer grip mee. ’s Avonds heerlijk gegeten van de blonde acquitaine (als je het zo schrijft) en wederom gedronken. Muziek gedraaid uit de jaren 50 en 60. De jonkies onder ons (Paulina,Bas, René en Ineke) kenden de muziek niet. Maar Kees en Hammie zongen uit volle borst mee. Later op de moderne muziek nog een dansje gemaakt. Al met al weer een heel geslaagde dag en avond.
Zondag 7 oktober 2007
De laatste dag alweer en geen spierpijn. Na het ontbijt de koffers ingepakt en op naar de nieuwe woning van Kees en Hammie. In Pau langs Total gereden en zo richting de middle of nowhere. Hoe hebben ze het gevonden. Een paradijsje. Wat een idyllische plek om hier een huis te hebben. Maar wat een project..
Rond gewandeld op het erf c.q. eigen natuurgebied langs het riviertje en weer omhoog. Prachtig.
Rond half drie richting de luchthaven via landelijke wegen. Bij aankomst besluiten Bas, Paulina en Ineke om nog wat benzine geld in de auto te leggen omdat we geen tijd meer hebben om te tanken. Bas had een pracht plek ontdekt om het geld in te doen (want ja anders nemen ze het toch niet aan) De cd-speler. En die lust echt niet alleen cd’s. Op het moment dat Bas het geld in het gleufje doet, slikt deze pardoes het geld op. O o , Bas op de biechtstoel bij Kees. Alweer een klusje voor Kees. Maar we hebben er wel vreselijk om moeten lachen. Na afscheid genomen te hebben waren wij na een voorspoedige reis rond half negen weer in Makkum.
KORTOM; Hammie en Kees we hebben optimaal genoten van jullie warme ontvangst en zullen dan ook graag terugkomen. Nogmaals hartelijk dank.
BAS, PAULINA, RENÉ EN INEKE
Om half tien staan we ( René en Ineke) bij Bas en Paulina vóór om te vertrekken naar Schiphol. De reis hiernaartoe ging voorspoedig, maar dan…..Het inchecken gaat goed, dan de beveiliging. En ja hoor Bas gaat piepen en moet zijn schoenen uit. Waar dat goed voor was, snappen we nog steeds niet, maar het gevolg was wel dat Bas ietsje van slag was, want na een kwartier komt hij erachter dat zijn zonnebril met doosje nog in het bakje ligt bij de beveiliging. Bij de gate C13 aangekomen, blijkt er geen vliegtuig naar Pau te vertrekken. Wij vragen…blijkt er een wijziging te zijn opgetreden en moeten we naar D84. Dat is een flink eind lopen, maar Bas en Paulina zijn dit gewend. (is hun de laatste keer met 3 kinderen ook overkomen) Halverwege kijken wij eens op het vertrekbord, blijkt dat we anderhalf uur vertraging hebben. Tsja……..dan eerst maar 1tje of twee kopen in een grand café. Intussen gebeld naar Hammie haar mobiel. De voice mail ingesproken en maar hopen dat zij dit afluistert, zodat ze wat later naar de luchthaven kan vertrekken. Dat heeft ze dus niet gedaan en dus hebben ze wel meer dan een uur op ons moeten wachten. Maar ja, wij konden toch echt niet weten dat ze een Franse mobiele telefoon heeft. Uiteindelijk zijn we rond een uur of zeven in Lasseube aangekomen. Hier eerst de woning bekeken en onze slaapkamers toegewezen gekregen van onze gastvrouw. Door de rugpatiënten (Bas en Ineke) hebben ze ook nog een nieuw bed moeten aanschaffen. Veel te gek.
Toen lekker buiten gezeten met een drankje en een hapje. Rond een uur of negen lekker kip gegeten met alles erop en aan.
Vrijdag 5 oktober 2007
Arme Kees moest gewoon werken en dus vroeg op. Wij hebben met zijn allen lekker uitgeslapen, uitgebreid buiten koffie gedronken en genoten van de rust.
Bas was niet al te fit en adviseerde ons maar weg te gaan zodat hij thuis zou blijven. Dit vond Paulina geen goed idee en dus na een douche Bas toch in de auto getogen om naar Lourdes te gaan. Hammie bleef thuis, zij had al genoeg heilig water binnengekregen. In Lourdes aangekomen hebben wij met verbazing gekeken naar de vele mensen die al rollend door de witte vrouwen en mannen naar de heilige grot gereden werden. We werden er met zijn allen toch wel een beetje stil van.
Rond een uur of vijf hebben we Hammie opgepikt en zijn we naar Pau gereden waar Kees met zijn collega Abel bij de Irish pub op ons zat te wachten. Vanaf dit terras aan de boulevard kan je de Pyreneeën meestal heel goed zien, zeggen ze. (hmmm. Nu dus even niet, het was te mistig) Intussen was ook collega Hans aangeschoven en hebben we tot een uur of acht op het terras gebivakkeerd. Daarna naar het favoriete restaurant van Kees en Hammie. Hier heerlijk gegeten. Een echte aanrader. De avond hebben we afgesloten in het locale kroegje annex slagerij en bakkerij in Lasseube. Toen we thuiskwamen hadden we zowaar “geluidsoverlast”. René, Ineke en Paulina erop uit om te zien waar dit vandaan kwam. Bleek dat er een studentenfeest was, wat georganiseerd was door de oudjes voor de jonkies. René probeerde een biertje te bestellen. Maar Engels is moeilijk voor de studenten en dus moest Paulina er aan te pas komen om het in het Frans uit te leggen. (René en Ineke spreken echt geen Frans) Het kwam erop neer dat het een besloten feest was en dat we niet echt welkom waren. Dus maar weer op huis aan en hier nog maar 1tje gedronken.
Zaterdag 6 oktober 2007
Opnieuw lekker uitgeslapen en daarna ontbeten. Wat hebben ze toch lekkere stokbroden en croissants in Frankrijk. Kees en Hammie hadden voor deze dag het volgende plan. Eerst naar Oloron om naar de grote winkel Leclerc te gaan. Hier hebben we wat rondgekeken en wat eten e.d. ingeslagen. René kon eindelijk zijn oesters kopen en Bas zijn chocola. De laatste keer dat hij dit ingekocht had (in België) heeft ‘ie het tasje laten staan en dus was dit een nieuwe poging. Daarna zijn we ergens midden in de Pyreneeën naar een klein dorpje, Lescun, gereden waar we in colonne achter onze ervaren gids Kees Von Trapp een berg bedwongen hebben. Jammer genoeg was het erg mistig en was er geen uitzicht. Halverwege zijn Hammie en Paulina terug gegaan en de anderen gingen richting Belvedère op zo’n 1200 meter. Het was een stevige klim over glibberige paadjes. We hadden van Kees wandelstokken gekregen, wat erg handig was. Onze gids had voor de inwendige mens gezorgd. Dus als we weer even op adem moesten komen kregen we een appeltje of wat te drinken. Bas had inmiddels zijn bril al af. Deze besloeg steeds van het zweet of de mist. Kees vroeg aan Bas of hij zo wel wat kon zien, waarop Bas zei dat de bril alleen voor het lezen was en het geen probleem was zonder bril. Er valt inderdaad op zo’n berg niet veel te lezen. Toen begon de afdaling. Ineke was er erg goed op gekleed. Niet dus! Hartstikke gladde knal oranje gymschoenen. En ja hoor, ze ging maar liefst 3x onderuit en zat onder de modder. De heren konden het gelukkig staande houden. Teruggekomen in het dorpje zaten Hammie en Paulina op ons te wachten in het dorpscafé. We hebben erg genoten van die mooie wandeltocht. En de volgende keer neemt Ineke schoenen met wat meer grip mee. ’s Avonds heerlijk gegeten van de blonde acquitaine (als je het zo schrijft) en wederom gedronken. Muziek gedraaid uit de jaren 50 en 60. De jonkies onder ons (Paulina,Bas, René en Ineke) kenden de muziek niet. Maar Kees en Hammie zongen uit volle borst mee. Later op de moderne muziek nog een dansje gemaakt. Al met al weer een heel geslaagde dag en avond.
Zondag 7 oktober 2007
De laatste dag alweer en geen spierpijn. Na het ontbijt de koffers ingepakt en op naar de nieuwe woning van Kees en Hammie. In Pau langs Total gereden en zo richting de middle of nowhere. Hoe hebben ze het gevonden. Een paradijsje. Wat een idyllische plek om hier een huis te hebben. Maar wat een project..
Rond gewandeld op het erf c.q. eigen natuurgebied langs het riviertje en weer omhoog. Prachtig.
Rond half drie richting de luchthaven via landelijke wegen. Bij aankomst besluiten Bas, Paulina en Ineke om nog wat benzine geld in de auto te leggen omdat we geen tijd meer hebben om te tanken. Bas had een pracht plek ontdekt om het geld in te doen (want ja anders nemen ze het toch niet aan) De cd-speler. En die lust echt niet alleen cd’s. Op het moment dat Bas het geld in het gleufje doet, slikt deze pardoes het geld op. O o , Bas op de biechtstoel bij Kees. Alweer een klusje voor Kees. Maar we hebben er wel vreselijk om moeten lachen. Na afscheid genomen te hebben waren wij na een voorspoedige reis rond half negen weer in Makkum.
KORTOM; Hammie en Kees we hebben optimaal genoten van jullie warme ontvangst en zullen dan ook graag terugkomen. Nogmaals hartelijk dank.
BAS, PAULINA, RENÉ EN INEKE
-
10 Oktober 2007 - 12:19
Ineke:
hebben jullie het geld al uit de cd-speler? -
11 Oktober 2007 - 19:36
Paulina En Bas :
of hebben jullie er een nieuwe spaarpot van gemaakt. -
11 Oktober 2007 - 21:40
Hammy:
Nou, we hebben het eerst geprobeerd met een pincet, dat ging niet. Toen heeft Kees de hele CD-speler er uit gesloopt, achterkant verwijderd en ja hoor, bingo! Dus het zou inderdaad een goeie spaarpot zijn, je krijgt het er bijna niet meer uit!
-
14 Oktober 2007 - 20:38
Paulina :
wat rekent kees per uur???????????
grapje hoor
maar de cd speler doet het nog wel..... -
15 Oktober 2007 - 18:17
Kees:
Uurprijs hangt van situatie en bedrijf af, in dit geval was het gratis, Uren worden wel genoteerd; mag Bas een keer voor komen maaien. CD speler doet het beter dan voorheen. -
20 Oktober 2007 - 13:24
Carla Van Ravenzwaai:
Hoi Hammy en Kees,
Heb net René gesproken en die vertelde over jullie website. Wat een leuk idee!
Heb het verslag gelezen van hun bezoek en volgens mij zijn jullie blij dat ze weer weg zijn! Grapje natuurlijk. Volgens mij hebben jullie dikke schik gehad en da's altijd leuk, toch?
Momenteel ben ik aan het werk in de shop (na een welverdiende vakantie van 3 weken in Amerika, bij vrienden, die wellicht ook blij zijn dat wij weer naar huis zijn, hihihi)
Het is momenteel redelijk rustig (alle toeristen weer weg) dus wat meer tijd om op internet te koekeloeren.
Ik ga vanavond thuis nog wel even verder lezen wat jullie allemaal beleefd hebben en stuur nog wel eens een berichtje.
Heel veel geluk en plezier en geniet ervan hoor!
Groetjes van Carla en Henk
-
24 Oktober 2007 - 16:14
Abel:
Ook ik had het genoegen Hammy en Kees in Z-Frankrijk te mogen bezoeken. Wat is het fantastisch daar.Ik bedoel daarmee de hele landstreek. De "estate"aangekocht door H&K, moet natuurlijk nog vorm krijgen. Ik ben overtuigd dat dit gaat lukken. Toen ik een paar goedbedoelde bouwadviesen lanceerde, keek Kees alleen dromerig voor zich uit, hij heeft het plaatje al compleet.Er resteert alleen nog wat tijd en man/vrouw kracht. Ik had al voorgesteld om een paar team-building dagen van Total hier door te brengen of een HMI cursus.Tijdens zo'n cursus moet je een team aansturen om met beperkte middelen een waterbak over te steken.Ik bedoel, dan ligt toch de uitdaging in Z-Frnkrk? Maar dan toch die twijfel, die dromerige blik van Kees,wil hij het liever niet helemaal zelf doen.? H&K hadden Hans Kars en mij uitgenodigd voor o.a. een etentje bij hen thuis. Het was puur gezellig en wat een verwennerij met al dat lekkere eten.Heel wat anders dan een week lang in Parc Beaumont met gigantische borden met niks erop. Hammy, dat was echt top!
Parc B. zou hierop jaloers zijn. (en ook op de bezettingsgraad?)
Nou, lieve mensen, tot horens en tot ziens.
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
